Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε της Βοιωτίας ο βασιλιάς Αθάμας με τη γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά, . Όταν πέθανε η Νεφέλλη ο Αθάμας παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα, . Η Ινώ μισούσε θανάσιμα τον Φρίξο και την Έλλη. Έπεισε τον Αθάμα να θυσιάσει στο Δία λέγοντας ψέματα πως τάχα αυτός ήταν ο χρησμός του Μαντείου των Δελφών. Την ώρα όμως που έβαλαν τον Φρίξο πάνω στο βωμό, η Νεφέλη έστειλε που πήρε στη ράχη του το Φρίξο και την Έλλη κι εφυγε μακριά προς την Ανατολή. Ενώ περνούσαν πάνω από μια στενή θάλασσα ανάμεσα στη Θράκη και στη Μικρά Ασία η Έλλη ζαλίστηκε, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Από τότε η θάλασσα αυτή λέγεται . Ο Φρίξος όταν έφτασε , θυσίασε το κριάρι στο θεό Δία και πρόσφερε δώρο του στο βασιλιά της Κολχίδας. Αυτός το κρέμασε σε μια βελανιδιά κι έβαλε ένα ακοίμητο να το φυλάει.
Πολλά χρόνια αργότερα ο βασιλιάς της Ιωλκού ανέθεσε στον ανηψιό του , γιο του Αίσονα, να του φέρει το χρυσόμαλλο δέρας με την υπόσχεση πως θα του έδινε . Ο Ιάσονας ανέθεσε στον μηχανικό να κατασκευάσει ένα γερό και γρήγορο καράβι με πενήντα κουπιά. Το καράβι ονομάστηκε . Οι σύντροφοι του Ιάσονα στο ταξίδι ονομάστηκαν Αργοναύτες. Ανάμεσά τους ήταν κι ο περίφημος μουσικός . Η εκστρατεία προς την Κολχίδα ονομάστηκε . Όταν έφτασαν στην Κολχίδα οι Αργοναύτες, κατάφεραν να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας με τη βοήθεια της , της κόρης του βασιλιά Αιήτη και του Ορφέα, ο οποίος κοίμισε τον φύλακα δράκο παίζοντας γλυκά τη λύρα του. Οι Αργοναύτες έφτασαν στην Ιωλκό με το χρυσόμαλλο δέρας, αλλά ο Πελίας δεν έδωσε το θρόνο στον Ιάσονα. Ο Ιάσονας πήγε , παντρεύτηκε τη Μήδεια και αφιέρωσε την Αργώ στον . Κάποια μέρα, κι ενώ ήταν γέρος πια ο Ιάσονας, έσπασε ένα ξύλο από το κατάρτι της Αργώς και τον σκότωσε.